Süper Ev Sahibi haberleri: yaşanan bir kayıp sonrası evi yaşam dolu hale getirmek

Süper Ev Sahibi Marianne, kocasıyla birlikte restore ettiği Craftsman'da kendini aniden yapayalnız bulmuş. Kendini toparlamak için Kaliforniya'daki evini dünyanın dört bir yanından gelen misafirlere açmış ve kendi işini kurmuş. Ev sahipliği yapmanın hayatına nasıl yeni bir anlam kattığını ve kadın girişimci olmanın ne anlama geldiğini kendi cümleleriyle anlatıyor:

Hayatıma biraz hareket katmak, eve yeniden insanların gelmesi bana yarıyordu.

Mike'ı kaybettiğimde çok büyük bir kayıp, boşluk ve eksiklik hissi yaşamıştım. Mayıs 2017 'de, normalde standart olan bir operasyon geçirdi, ancak komplikasyonlar çıktı ve ameliyat masasından kalkamadı. Daha ondan dört gün önce birlikte 26. yılımızı kutlamıştık.

Kızım, benimle kalmak için yanıma taşınmıştı. Bir yıl kadar sonra geri gidince aniden kendimi evde yalnız buldum.

Ev sahipliği yapmaya başlamama neden olan belirli bir olay veya neden hatırlamıyorum. Ama öylesine bu konuyu sık düşünür olmuştum. Daha sonra, Eylül 2017'de Oregon'daki arkadaşlarımı görmeye gidince orada bir Airbnb'de konakladım. Ev sahibi çok iyi bir adamdı ve ona yaşadıklarımı anlattım. Ev sahipliği yapmanın benim için de pekâlâ mümkün olabileceğini fark etmeye başlamıştım.

Kocam ölünce emekli maaşı da kesildi, bu büyük bir gelir kaybıydı. Öğretmen, yazar ve bahçe tasarımcısı olarak serbest çalışıyorum. İşe odaklanabilecek durumda değildim.

Airbnb'yi, kılımı kıpırdatmadan nakit akışı sağlayabileceğim bir şey olarak düşünüyordum. Oysa bir iş. Ve kesinlikle bekâr bir kadın olarak güvenlik konusunda endişelerim vardı. Misafir odaları ve kendi odam için kilit aldım ama sanırım kapımı sadece bir kez gece çok geç saatte giriş yapan bir adam olduğunda kilitledim. Ev sahipliği yapan bir arkadaşım, buraya istediğim insanları çekmek için evimle ilgili bir açıklama yazmamı önerdi; şu ana kadar işe yaradı gibi görünüyor. Belki safça, ama çoğu zaman insanların iyi olduklarına güvenim tam.

Ev sahipliği benim için neredeyse inziva gibi bir şey oldu. Evi temiz tutmam için, cesur görünmem için bir sebep sağladı. İnsanın biraz kendini toplaması gerekiyor. Bunların hepsi iyi şeylerdi.

Eve ne zaman yeni biri gelse Mike'ı hatırlıyorum. Bu bana hem keder hem güç veriyor

Mike eve bir şeyler yapmayı çok severdi. Marangozdu. 1995'te evi satın aldığımızda harabeye dönmüştü, tadilat gerektiriyordu ve o burayı yaşanacak çok güzel bir yer hâline getirdi. Bazen eve gelenler ahşap işçiliğini fark edip "Vay canına." dediklerinde onun ruhunu, enerjisini hissediyorum.

Gurur duyuyorum. İkimizin adına da. Bunu paylaşabilmem ne kadar güzel.

Başlangıçta misafirlere kocamı yeni kaybettiğimi söylerdim. Sonra bu yavaş yavaş paylaştığım ilk şey olmaktan çıktı.

Gelen konuklar açısından inanılmaz ölçüde şanslıydım. Santa Monica'dayım, dolayısıyla misafirler plaja, rıhtıma ve Venice'e gitmek istiyordu. Yani onları pek göremiyordum. Hâlâ bolca yalnız olmaya ve sessizliğe ihtiyacım vardı, bu yüzden mükemmeldi.

Ara sıra birlikte kahve içip sohbet eder ya da bir kadeh şarap ve okyanus esintisi eşliğinde verandadaki salıncaklı koltukta otururduk. Bazı misafirlerle sohbet etmek çok hoştu. Her ne kadar klişe gibi gelse de hayatın devam ettiğini hatırlatıyordu.

Misafirlerden biri genç bir kadındı. Mike'ın öldüğünü söylememiştim ama belki de evde bulunan resimlerini fark etmiştir. Bana birkaç ay önce bir kazada erkek arkadaşını kaybettiğini anlattı. Böylece gördüm ki yaptığım bu işle insanlara sadece evimi açmış olmuyorum, kendilerini anlayacak biriyle konuşabilecekleri bir alan da açıyorum. Benim için de o, Mike hakkında konuşabileceğim biriydi. Ortak bir zemin vardı, inanılmaz bir eş anlılık. Birkaç kez mesajlaştık. Tekrar gelip benim yerimde kalabilir de kalmayabilir de ama kısa bir süre birbirimizin hayatlarına dokunduk.

Ev sahibi olarak mekânımızı paylaşırız ama bu bazen çok daha fazlasını paylaştığımız bir yerdir.

Evimi insanlara açarken kendimi tükenmiş hissettiğimde bile onlara bir şeyler verebiliyordum.

Şimdi ise kendi işim var. Kendi kendinin patronu olmak ve kendi hayatının nasıl geliştiği üzerinde tam anlamıyla söz sahibi olmak hakkında söylenecek çok şey var. Bir kadının kendi işini yürütmesi gerçek bir güçlülük duygusu kazandırıyor.

İnsanlara yeni moda zırvalıklardan biri gibi gelebilir, ancak bir yabancıyı ağırlamanın çok kutsal bir yanı var. Ev sahipleri olarak bizler, yorgun düşmüş seyahatseverlere rehberlik ediyoruz. Acı çekiyorken, incinmişken ve yalnız olduğumuzda böylesi bir etkileşim ve bağ biraz olsun iyileşmemizi sağlar.

Fotoğraflar, Marianne'in izniyle kullanılmıştır